comitans
Latin
Etymology
Present participle of comitō.
Participle
comitāns (genitive comitantis); third-declension one-termination participle
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | comitāns | comitantēs | comitantia | ||
| genitive | comitantis | comitantium | |||
| dative | comitantī | comitantibus | |||
| accusative | comitantem | comitāns | comitantēs comitantīs |
comitantia | |
| ablative | comitante comitantī1 |
comitantibus | |||
| vocative | comitāns | comitantēs | comitantia | ||
1When used purely as an adjective.