commenticius
Latin
Etymology
From commentus (“devised”) + -īcius.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔm.mɛnˈtiː.ki.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kom.men̪ˈt̪iː.t͡ʃi.us]
Adjective
commentīcius (feminine commentīcia, neuter commentīcium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | commentīcius | commentīcia | commentīcium | commentīciī | commentīciae | commentīcia | |
| genitive | commentīciī | commentīciae | commentīciī | commentīciōrum | commentīciārum | commentīciōrum | |
| dative | commentīciō | commentīciae | commentīciō | commentīciīs | |||
| accusative | commentīcium | commentīciam | commentīcium | commentīciōs | commentīciās | commentīcia | |
| ablative | commentīciō | commentīciā | commentīciō | commentīciīs | |||
| vocative | commentīcie | commentīcia | commentīcium | commentīciī | commentīciae | commentīcia | |
Descendants
- → English: commentitious
- → Italian: commentizio
- → Portuguese: comentício
- → Spanish: comenticio
References
- “commenticius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “commenticius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- commenticius in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- Plato's ideal republic: illa civitas Platonis commenticia
- Plato's ideal republic: illa civitas Platonis commenticia