commissurus
Latin
Etymology
Future active participle of committō (“commit”).
Participle
commissūrus (feminine commissūra, neuter commissūrum); first/second-declension participle
- about to commit
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | commissūrus | commissūra | commissūrum | commissūrī | commissūrae | commissūra | |
| genitive | commissūrī | commissūrae | commissūrī | commissūrōrum | commissūrārum | commissūrōrum | |
| dative | commissūrō | commissūrae | commissūrō | commissūrīs | |||
| accusative | commissūrum | commissūram | commissūrum | commissūrōs | commissūrās | commissūra | |
| ablative | commissūrō | commissūrā | commissūrō | commissūrīs | |||
| vocative | commissūre | commissūra | commissūrum | commissūrī | commissūrae | commissūra | |
Noun
commissūrīs
- dative/ablative plural of commissūra