commonefaciens
Latin
Etymology
Present participle of commonefaciō
Participle
commonefaciēns (genitive commonefacientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | commonefaciēns | commonefacientēs | commonefacientia | ||
| genitive | commonefacientis | commonefacientium | |||
| dative | commonefacientī | commonefacientibus | |||
| accusative | commonefacientem | commonefaciēns | commonefacientēs commonefacientīs |
commonefacientia | |
| ablative | commonefaciente commonefacientī1 |
commonefacientibus | |||
| vocative | commonefaciēns | commonefacientēs | commonefacientia | ||
1When used purely as an adjective.