compilatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of compīlō
Participle
compīlātus (feminine compīlāta, neuter compīlātum); first/second-declension participle
- Stolen, robbed
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | compīlātus | compīlāta | compīlātum | compīlātī | compīlātae | compīlāta | |
| genitive | compīlātī | compīlātae | compīlātī | compīlātōrum | compīlātārum | compīlātōrum | |
| dative | compīlātō | compīlātae | compīlātō | compīlātīs | |||
| accusative | compīlātum | compīlātam | compīlātum | compīlātōs | compīlātās | compīlāta | |
| ablative | compīlātō | compīlātā | compīlātō | compīlātīs | |||
| vocative | compīlāte | compīlāta | compīlātum | compīlātī | compīlātae | compīlāta | |
References
- "compilatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)