complaciturus

Latin

Etymology

Future active participle of complaceō

Participle

complacitūrus (feminine complacitūra, neuter complacitūrum); first/second-declension participle

  1. This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative complacitūrus complacitūra complacitūrum complacitūrī complacitūrae complacitūra
genitive complacitūrī complacitūrae complacitūrī complacitūrōrum complacitūrārum complacitūrōrum
dative complacitūrō complacitūrae complacitūrō complacitūrīs
accusative complacitūrum complacitūram complacitūrum complacitūrōs complacitūrās complacitūra
ablative complacitūrō complacitūrā complacitūrō complacitūrīs
vocative complacitūre complacitūra complacitūrum complacitūrī complacitūrae complacitūra