comutat
Romanian
Etymology
Past participle of comuta.
Noun
comutat n (plural comutaturi)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | comutat | comutatul | comutaturi | comutaturile | |
| genitive-dative | comutat | comutatului | comutaturi | comutaturilor | |
| vocative | comutatule | comutaturilor | |||
Verb
comutat (past participle of comuta)
- past participle of comuta