concipilo

Latin

Etymology

From con- +‎ capulō.

Pronunciation

(Classical Latin) IPA(key): [kɔŋˈkɪ.pɪ.ɫoː]

Verb

concipilō (present infinitive concipilāre, perfect active concipilāvī, supine concipilātum); first conjugation

  1. (hapax legomenon) to snatch

Conjugation

   Conjugation of concipilō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present concipilō concipilās concipilat concipilāmus concipilātis concipilant
imperfect concipilābam concipilābās concipilābat concipilābāmus concipilābātis concipilābant
future concipilābō concipilābis concipilābit concipilābimus concipilābitis concipilābunt
perfect concipilāvī concipilāvistī concipilāvit concipilāvimus concipilāvistis concipilāvērunt,
concipilāvēre
pluperfect concipilāveram concipilāverās concipilāverat concipilāverāmus concipilāverātis concipilāverant
future perfect concipilāverō concipilāveris concipilāverit concipilāverimus concipilāveritis concipilāverint
passive present concipilor concipilāris,
concipilāre 		concipilātur concipilāmur concipilāminī concipilantur
imperfect concipilābar concipilābāris,
concipilābāre 		concipilābātur concipilābāmur concipilābāminī concipilābantur
future concipilābor concipilāberis,
concipilābere 		concipilābitur concipilābimur concipilābiminī concipilābuntur
perfect concipilātus + present active indicative of sum
pluperfect concipilātus + imperfect active indicative of sum
future perfect concipilātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present concipilem concipilēs concipilet concipilēmus concipilētis concipilent
imperfect concipilārem concipilārēs concipilāret concipilārēmus concipilārētis concipilārent
perfect concipilāverim concipilāverīs concipilāverit concipilāverīmus concipilāverītis concipilāverint
pluperfect concipilāvissem concipilāvissēs concipilāvisset concipilāvissēmus concipilāvissētis concipilāvissent
passive present concipiler concipilēris,
concipilēre 		concipilētur concipilēmur concipilēminī concipilentur
imperfect concipilārer concipilārēris,
concipilārēre 		concipilārētur concipilārēmur concipilārēminī concipilārentur
perfect concipilātus + present active subjunctive of sum
pluperfect concipilātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present — concipilā — — concipilāte —
future — concipilātō concipilātō — concipilātōte concipilantō
passive present — concipilāre — — concipilāminī —
future — concipilātor concipilātor — — concipilantor
non-finite forms infinitive participle
active passive active passive
present concipilāre concipilārī concipilāns —
future concipilātūrum esse concipilātum īrī concipilātūrus concipilandus
perfect concipilāvisse concipilātum esse — concipilātus
future perfect — concipilātum fore — —
perfect potential concipilātūrum fuisse — — —
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
concipilandī concipilandō concipilandum concipilandō concipilātum concipilātū

References

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.