concuistâ
Friulian
Etymology
From Vulgar Latin *conquisitāre, from Latin conquisitus, past participle of conquīrō. Compare Italian conquistare, Catalan and Spanish conquistar.
Verb
concuistâ
- (transitive) to conquer
Conjugation
This is a regular -â verb, along with verbs like amâ.
Conjugation of concuistâ (first conjugation)
| infinitive | concuistâ | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| gerund | concuistânt | ||||||
| past participle | singular | plural | |||||
| masculine | concuistât | concuistâts | |||||
| feminine | concuistâde | concuistâdis | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | lui/jê | nô | vô | lôr | |
| present | o concuisti | tu concuistis | al/e concuiste | o concuistìn | o concuistais | a concuistin | |
| imperfect | o concuistavi | tu concuistavis | al/e concuistave | o concuistavin | o concuistavis | a concuistavin | |
| simple past | o concuistai | tu concuistaris | al/e concuistà | o concuistarin | o concuistaris | a concuistarin | |
| future | o concuistarai | tu concuistarâs | al/e concuistarà | o concuistarìn | o concuistarês | a concuistaran | |
| conditional | o concuistarès | tu concuistaressis | al/e concuistarès | o concuistaressin | o concuistaressis | a concuistaressin | |
| subjunctive | jo | tu | lui/jê | nô | vô | lôr | |
| present | o concuisti | tu concuistis | al/e concuisti | o concuistìn | o concuistais | a concuistin | |
| imperfect | o concuistàs | tu concuistassis | al/e concuistàs | o concuistassin | o concuistassis | a concuistassin | |
| imperative | – | tu | – | nô | vô | – | |
| – | concuiste | – | concuistìn | concuistait | – | ||
Derived terms
- concuistadôr