concupiscendus

Latin

Etymology

Future passive participle of concupīscō

Participle

concupīscendus (feminine concupīscenda, neuter concupīscendum); first/second-declension participle

  1. which is to be coveted

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative concupīscendus concupīscenda concupīscendum concupīscendī concupīscendae concupīscenda
genitive concupīscendī concupīscendae concupīscendī concupīscendōrum concupīscendārum concupīscendōrum
dative concupīscendō concupīscendae concupīscendō concupīscendīs
accusative concupīscendum concupīscendam concupīscendum concupīscendōs concupīscendās concupīscenda
ablative concupīscendō concupīscendā concupīscendō concupīscendīs
vocative concupīscende concupīscenda concupīscendum concupīscendī concupīscendae concupīscenda