conexurus

Latin

Etymology

Future active participle of cōnectō

Participle

cōnexūrus (feminine cōnexūra, neuter cōnexūrum); first/second-declension participle

  1. about to connect

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnexūrus cōnexūra cōnexūrum cōnexūrī cōnexūrae cōnexūra
genitive cōnexūrī cōnexūrae cōnexūrī cōnexūrōrum cōnexūrārum cōnexūrōrum
dative cōnexūrō cōnexūrae cōnexūrō cōnexūrīs
accusative cōnexūrum cōnexūram cōnexūrum cōnexūrōs cōnexūrās cōnexūra
ablative cōnexūrō cōnexūrā cōnexūrō cōnexūrīs
vocative cōnexūre cōnexūra cōnexūrum cōnexūrī cōnexūrae cōnexūra