coniectans

Latin

Etymology

Present participle of coniectō.

Participle

coniectāns (genitive coniectantis); third-declension one-termination participle

  1. connecting

Declension

Third-declension participle.

singular plural
masc./fem. neuter masc./fem. neuter
nominative coniectāns coniectantēs coniectantia
genitive coniectantis coniectantium
dative coniectantī coniectantibus
accusative coniectantem coniectāns coniectantēs
coniectantīs
coniectantia
ablative coniectante
coniectantī1
coniectantibus
vocative coniectāns coniectantēs coniectantia

1When used purely as an adjective.