coniectatus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of coniectō.

Participle

coniectātus (feminine coniectāta, neuter coniectātum); first/second-declension participle

  1. connected

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative coniectātus coniectāta coniectātum coniectātī coniectātae coniectāta
genitive coniectātī coniectātae coniectātī coniectātōrum coniectātārum coniectātōrum
dative coniectātō coniectātae coniectātō coniectātīs
accusative coniectātum coniectātam coniectātum coniectātōs coniectātās coniectāta
ablative coniectātō coniectātā coniectātō coniectātīs
vocative coniectāte coniectāta coniectātum coniectātī coniectātae coniectāta