coniugalis
Latin
Alternative forms
- conjugālis
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kɔn.jʊˈɡaː.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kon.juˈɡaː.lis]
Adjective
coniugālis (neuter coniugāle); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | coniugālis | coniugāle | coniugālēs | coniugālia | |
| genitive | coniugālis | coniugālium | |||
| dative | coniugālī | coniugālibus | |||
| accusative | coniugālem | coniugāle | coniugālēs coniugālīs |
coniugālia | |
| ablative | coniugālī | coniugālibus | |||
| vocative | coniugālis | coniugāle | coniugālēs | coniugālia | |
Descendants
References
- “coniugalis”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers