conjugatio
Latin
Noun
conjugātiō f (genitive conjugātiōnis); third declension
- alternative spelling of coniugātiō
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | conjugātiō | conjugātiōnēs |
| genitive | conjugātiōnis | conjugātiōnum |
| dative | conjugātiōnī | conjugātiōnibus |
| accusative | conjugātiōnem | conjugātiōnēs |
| ablative | conjugātiōne | conjugātiōnibus |
| vocative | conjugātiō | conjugātiōnēs |