conjurator

English

Noun

conjurator (plural conjurators)

  1. (obsolete, law) A person who swears an oath along with others
    Synonym: conjuror

Romanian

Etymology

Borrowed from French conjurateur.

Noun

conjurator m (plural conjuratori)

  1. (obsolete) conspirator
    Synonym: conjurat

Declension

Declension of conjurator
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative-accusative conjurator conjuratorul conjuratori conjuratorii
genitive-dative conjurator conjuratorului conjuratori conjuratorilor
vocative conjuratorule conjuratorilor

References

  • conjurator in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN