conjurator
English
Noun
conjurator (plural conjurators)
Romanian
Etymology
Borrowed from French conjurateur.
Noun
conjurator m (plural conjuratori)
- (obsolete) conspirator
- Synonym: conjurat
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | conjurator | conjuratorul | conjuratori | conjuratorii | |
| genitive-dative | conjurator | conjuratorului | conjuratori | conjuratorilor | |
| vocative | conjuratorule | conjuratorilor | |||
References
- conjurator in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN