conlisus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of conlīdō.

Participle

conlīsus (feminine conlīsa, neuter conlīsum); first/second-declension participle

  1. alternative form of collīsus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative conlīsus conlīsa conlīsum conlīsī conlīsae conlīsa
genitive conlīsī conlīsae conlīsī conlīsōrum conlīsārum conlīsōrum
dative conlīsō conlīsae conlīsō conlīsīs
accusative conlīsum conlīsam conlīsum conlīsōs conlīsās conlīsa
ablative conlīsō conlīsā conlīsō conlīsīs
vocative conlīse conlīsa conlīsum conlīsī conlīsae conlīsa

References

  • conlisus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers