conmetiens
Latin
Etymology
Present participle of conmētior
Participle
conmētiēns (genitive conmētientis); third-declension one-termination participle
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | conmētiēns | conmētientēs | conmētientia | ||
| genitive | conmētientis | conmētientium | |||
| dative | conmētientī | conmētientibus | |||
| accusative | conmētientem | conmētiēns | conmētientēs conmētientīs |
conmētientia | |
| ablative | conmētiente conmētientī1 |
conmētientibus | |||
| vocative | conmētiēns | conmētientēs | conmētientia | ||
1When used purely as an adjective.