conpassus
Latin
Etymology
Perfect participle of conpatior
Participle
conpassus (feminine conpassa, neuter conpassum); first/second-declension participle
- alternative form of compassus
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | conpassus | conpassa | conpassum | conpassī | conpassae | conpassa | |
| genitive | conpassī | conpassae | conpassī | conpassōrum | conpassārum | conpassōrum | |
| dative | conpassō | conpassae | conpassō | conpassīs | |||
| accusative | conpassum | conpassam | conpassum | conpassōs | conpassās | conpassa | |
| ablative | conpassō | conpassā | conpassō | conpassīs | |||
| vocative | conpasse | conpassa | conpassum | conpassī | conpassae | conpassa | |