conpitum
Latin
Noun
conpitum n (genitive conpitī); second declension
- alternative form of compitum
Declension
Second-declension noun (neuter).
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | conpitum | conpita |
| genitive | conpitī | conpitōrum |
| dative | conpitō | conpitīs |
| accusative | conpitum | conpita |
| ablative | conpitō | conpitīs |
| vocative | conpitum | conpita |