conprehensus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of conprehendō.

Participle

conprehēnsus (feminine conprehēnsa, neuter conprehēnsum); first/second-declension participle

  1. alternative form of comprehensus

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative conprehēnsus conprehēnsa conprehēnsum conprehēnsī conprehēnsae conprehēnsa
genitive conprehēnsī conprehēnsae conprehēnsī conprehēnsōrum conprehēnsārum conprehēnsōrum
dative conprehēnsō conprehēnsae conprehēnsō conprehēnsīs
accusative conprehēnsum conprehēnsam conprehēnsum conprehēnsōs conprehēnsās conprehēnsa
ablative conprehēnsō conprehēnsā conprehēnsō conprehēnsīs
vocative conprehēnse conprehēnsa conprehēnsum conprehēnsī conprehēnsae conprehēnsa