consciscendus
Latin
Etymology
Future passive participle of cōnscīscō.
Participle
cōnscīscendus (feminine cōnscīscenda, neuter cōnscīscendum); first/second-declension participle
- which is to be approved
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnscīscendus | cōnscīscenda | cōnscīscendum | cōnscīscendī | cōnscīscendae | cōnscīscenda | |
| genitive | cōnscīscendī | cōnscīscendae | cōnscīscendī | cōnscīscendōrum | cōnscīscendārum | cōnscīscendōrum | |
| dative | cōnscīscendō | cōnscīscendae | cōnscīscendō | cōnscīscendīs | |||
| accusative | cōnscīscendum | cōnscīscendam | cōnscīscendum | cōnscīscendōs | cōnscīscendās | cōnscīscenda | |
| ablative | cōnscīscendō | cōnscīscendā | cōnscīscendō | cōnscīscendīs | |||
| vocative | cōnscīscende | cōnscīscenda | cōnscīscendum | cōnscīscendī | cōnscīscendae | cōnscīscenda | |