consecrandus
Latin
Etymology
Future passive participle of cōnsecrō.
Participle
cōnsecrandus (feminine cōnsecranda, neuter cōnsecrandum); first/second-declension participle
- which is to be consecrated
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnsecrandus | cōnsecranda | cōnsecrandum | cōnsecrandī | cōnsecrandae | cōnsecranda | |
| genitive | cōnsecrandī | cōnsecrandae | cōnsecrandī | cōnsecrandōrum | cōnsecrandārum | cōnsecrandōrum | |
| dative | cōnsecrandō | cōnsecrandae | cōnsecrandō | cōnsecrandīs | |||
| accusative | cōnsecrandum | cōnsecrandam | cōnsecrandum | cōnsecrandōs | cōnsecrandās | cōnsecranda | |
| ablative | cōnsecrandō | cōnsecrandā | cōnsecrandō | cōnsecrandīs | |||
| vocative | cōnsecrande | cōnsecranda | cōnsecrandum | cōnsecrandī | cōnsecrandae | cōnsecranda | |