consectatus

Latin

Etymology

Perfect active participle of cōnsector (seek, pursue).

Participle

cōnsectātus (feminine cōnsectāta, neuter cōnsectātum); first/second-declension participle

  1. (having) pursued
  2. (having) hunted down, sought out

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnsectātus cōnsectāta cōnsectātum cōnsectātī cōnsectātae cōnsectāta
genitive cōnsectātī cōnsectātae cōnsectātī cōnsectātōrum cōnsectātārum cōnsectātōrum
dative cōnsectātō cōnsectātae cōnsectātō cōnsectātīs
accusative cōnsectātum cōnsectātam cōnsectātum cōnsectātōs cōnsectātās cōnsectāta
ablative cōnsectātō cōnsectātā cōnsectātō cōnsectātīs
vocative cōnsectāte cōnsectāta cōnsectātum cōnsectātī cōnsectātae cōnsectāta