consolidator

English

Etymology

From consolidate +‎ -or.

Noun

consolidator (plural consolidators)

  1. Anyone who or anything that consolidates.
  2. (shipping) a business which groups different orders into one shipment.
  3. (aviation, travel) a business which buys air travel tickets in bulk, then sells them at discounted prices.

Anagrams

Latin

Etymology

From cōnsolidō +‎ -tor.

Pronunciation

Noun

cōnsolidātor m (genitive cōnsolidātōris); third declension

  1. a fortifier, confirmer

Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative cōnsolidātor cōnsolidātōrēs
genitive cōnsolidātōris cōnsolidātōrum
dative cōnsolidātōrī cōnsolidātōribus
accusative cōnsolidātōrem cōnsolidātōrēs
ablative cōnsolidātōre cōnsolidātōribus
vocative cōnsolidātor cōnsolidātōrēs

Verb

cōnsolidātor

  1. second/third-person singular future passive imperative of cōnsolidō

References

Romanian

Etymology

From consolida +‎ -tor.

Adjective

consolidator m or n (feminine singular consolidatoare, masculine plural consolidatori, feminine and neuter plural consolidatoare)

  1. consolidating

Declension

Declension of consolidator
singular plural
masculine neuter feminine masculine neuter feminine
nominative-
accusative
indefinite consolidator consolidatoare consolidatori consolidatoare
definite consolidatorul consolidatoarea consolidatorii consolidatoarele
genitive-
dative
indefinite consolidator consolidatoare consolidatori consolidatoare
definite consolidatorului consolidatoarei consolidatorilor consolidatoarelor