consternandus
Latin
Etymology
Future passive participle (gerundive) of cōnsternō (“alarm, throw into confusion”).
Participle
cōnsternandus (feminine cōnsternanda, neuter cōnsternandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnsternandus | cōnsternanda | cōnsternandum | cōnsternandī | cōnsternandae | cōnsternanda | |
| genitive | cōnsternandī | cōnsternandae | cōnsternandī | cōnsternandōrum | cōnsternandārum | cōnsternandōrum | |
| dative | cōnsternandō | cōnsternandae | cōnsternandō | cōnsternandīs | |||
| accusative | cōnsternandum | cōnsternandam | cōnsternandum | cōnsternandōs | cōnsternandās | cōnsternanda | |
| ablative | cōnsternandō | cōnsternandā | cōnsternandō | cōnsternandīs | |||
| vocative | cōnsternande | cōnsternanda | cōnsternandum | cōnsternandī | cōnsternandae | cōnsternanda | |