constrictus

Latin

Etymology

Perfect passive participle of cōnstringō.

Participle

cōnstrictus (feminine cōnstricta, neuter cōnstrictum); first/second-declension participle

  1. bound together
  2. tied up
  3. inhibited

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cōnstrictus cōnstricta cōnstrictum cōnstrictī cōnstrictae cōnstricta
genitive cōnstrictī cōnstrictae cōnstrictī cōnstrictōrum cōnstrictārum cōnstrictōrum
dative cōnstrictō cōnstrictae cōnstrictō cōnstrictīs
accusative cōnstrictum cōnstrictam cōnstrictum cōnstrictōs cōnstrictās cōnstricta
ablative cōnstrictō cōnstrictā cōnstrictō cōnstrictīs
vocative cōnstricte cōnstricta cōnstrictum cōnstrictī cōnstrictae cōnstricta

Descendants

  • Catalan: constret
  • English: constrict, constraint
  • French: contraint
  • Italian: constretto, costretto

References

  • constrictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • constrictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to be the slave of superstition: superstitione teneri, constrictum esse, obligatum esse