constrictus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of cōnstringō.
Participle
cōnstrictus (feminine cōnstricta, neuter cōnstrictum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōnstrictus | cōnstricta | cōnstrictum | cōnstrictī | cōnstrictae | cōnstricta | |
| genitive | cōnstrictī | cōnstrictae | cōnstrictī | cōnstrictōrum | cōnstrictārum | cōnstrictōrum | |
| dative | cōnstrictō | cōnstrictae | cōnstrictō | cōnstrictīs | |||
| accusative | cōnstrictum | cōnstrictam | cōnstrictum | cōnstrictōs | cōnstrictās | cōnstricta | |
| ablative | cōnstrictō | cōnstrictā | cōnstrictō | cōnstrictīs | |||
| vocative | cōnstricte | cōnstricta | cōnstrictum | cōnstrictī | cōnstrictae | cōnstricta | |
Descendants
- Catalan: constret
- English: constrict, constraint
- French: contraint
- Italian: constretto, costretto
References
- “constrictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- constrictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- to be the slave of superstition: superstitione teneri, constrictum esse, obligatum esse
- to be the slave of superstition: superstitione teneri, constrictum esse, obligatum esse