contextuar
Spanish
Pronunciation
- IPA(key): /konteɡsˈtwaɾ/ [kõn̪.t̪eɣ̞sˈt̪waɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: con‧tex‧tuar
Verb
contextuar (first-person singular present contextúo, first-person singular preterite contextué, past participle contextuado)
Conjugation
Conjugation of contextuar (u-ú alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of contextuar (u-ú alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive contextuar | dative | contextuarme | contextuarte | contextuarle, contextuarse | contextuarnos | contextuaros | contextuarles, contextuarse |
| accusative | contextuarme | contextuarte | contextuarlo, contextuarla, contextuarse | contextuarnos | contextuaros | contextuarlos, contextuarlas, contextuarse | |
| with gerund contextuando | dative | contextuándome | contextuándote | contextuándole, contextuándose | contextuándonos | contextuándoos | contextuándoles, contextuándose |
| accusative | contextuándome | contextuándote | contextuándolo, contextuándola, contextuándose | contextuándonos | contextuándoos | contextuándolos, contextuándolas, contextuándose | |
| with informal second-person singular tú imperative contextúa | dative | contextúame | contextúate | contextúale | contextúanos | not used | contextúales |
| accusative | contextúame | contextúate | contextúalo, contextúala | contextúanos | not used | contextúalos, contextúalas | |
| with informal second-person singular vos imperative contextuá | dative | contextuame | contextuate | contextuale | contextuanos | not used | contextuales |
| accusative | contextuame | contextuate | contextualo, contextuala | contextuanos | not used | contextualos, contextualas | |
| with formal second-person singular imperative contextúe | dative | contextúeme | not used | contextúele, contextúese | contextúenos | not used | contextúeles |
| accusative | contextúeme | not used | contextúelo, contextúela, contextúese | contextúenos | not used | contextúelos, contextúelas | |
| with first-person plural imperative contextuemos | dative | not used | contextuémoste | contextuémosle | contextuémonos | contextuémoos | contextuémosles |
| accusative | not used | contextuémoste | contextuémoslo, contextuémosla | contextuémonos | contextuémoos | contextuémoslos, contextuémoslas | |
| with informal second-person plural imperative contextuad | dative | contextuadme | not used | contextuadle | contextuadnos | contextuaos | contextuadles |
| accusative | contextuadme | not used | contextuadlo, contextuadla | contextuadnos | contextuaos | contextuadlos, contextuadlas | |
| with formal second-person plural imperative contextúen | dative | contextúenme | not used | contextúenle | contextúennos | not used | contextúenles, contextúense |
| accusative | contextúenme | not used | contextúenlo, contextúenla | contextúennos | not used | contextúenlos, contextúenlas, contextúense | |
Further reading
- “contextuar”, in Diccionario de la lengua española [Dictionary of the Spanish Language] (in Spanish), online version 23.8, Royal Spanish Academy [Spanish: Real Academia Española], 10 December 2024