contionarius
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [koːn.ti.oːˈnaː.ri.ʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [kon.t̪͡s̪i.oˈnaː.ri.us]
Adjective
cōntiōnārius (feminine cōntiōnāria, neuter cōntiōnārium); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cōntiōnārius | cōntiōnāria | cōntiōnārium | cōntiōnāriī | cōntiōnāriae | cōntiōnāria | |
| genitive | cōntiōnāriī | cōntiōnāriae | cōntiōnāriī | cōntiōnāriōrum | cōntiōnāriārum | cōntiōnāriōrum | |
| dative | cōntiōnāriō | cōntiōnāriae | cōntiōnāriō | cōntiōnāriīs | |||
| accusative | cōntiōnārium | cōntiōnāriam | cōntiōnārium | cōntiōnāriōs | cōntiōnāriās | cōntiōnāria | |
| ablative | cōntiōnāriō | cōntiōnāriā | cōntiōnāriō | cōntiōnāriīs | |||
| vocative | cōntiōnārie | cōntiōnāria | cōntiōnārium | cōntiōnāriī | cōntiōnāriae | cōntiōnāria | |
References
- “contionarius”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “contionarius”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers