contribuitor
Latin
Verb
contribuitor
- second/third-person singular future passive imperative of contribuō
Romanian
Etymology
From contribui + -itor.
Adjective
contribuitor m or n (feminine singular contribuitoare, masculine plural contribuitori, feminine and neuter plural contribuitoare)
Declension
| singular | plural | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | |||
| nominative- accusative |
indefinite | contribuitor | contribuitoare | contribuitori | contribuitoare | |||
| definite | contribuitorul | contribuitoarea | contribuitorii | contribuitoarele | ||||
| genitive- dative |
indefinite | contribuitor | contribuitoare | contribuitori | contribuitoare | |||
| definite | contribuitorului | contribuitoarei | contribuitorilor | contribuitoarelor | ||||
References
- contribuitor in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN