contuiturus
Latin
Etymology
Future active participle of contueor.
Participle
contuitūrus (feminine contuitūra, neuter contuitūrum); first/second-declension participle
- about to survey
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | contuitūrus | contuitūra | contuitūrum | contuitūrī | contuitūrae | contuitūra | |
| genitive | contuitūrī | contuitūrae | contuitūrī | contuitūrōrum | contuitūrārum | contuitūrōrum | |
| dative | contuitūrō | contuitūrae | contuitūrō | contuitūrīs | |||
| accusative | contuitūrum | contuitūram | contuitūrum | contuitūrōs | contuitūrās | contuitūra | |
| ablative | contuitūrō | contuitūrā | contuitūrō | contuitūrīs | |||
| vocative | contuitūre | contuitūra | contuitūrum | contuitūrī | contuitūrae | contuitūra | |