corrupturus

Latin

Etymology

Future active participle of corrumpō.

Participle

corruptūrus (feminine corruptūra, neuter corruptūrum); first/second-declension participle

  1. about to corrupt

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative corruptūrus corruptūra corruptūrum corruptūrī corruptūrae corruptūra
genitive corruptūrī corruptūrae corruptūrī corruptūrōrum corruptūrārum corruptūrōrum
dative corruptūrō corruptūrae corruptūrō corruptūrīs
accusative corruptūrum corruptūram corruptūrum corruptūrōs corruptūrās corruptūra
ablative corruptūrō corruptūrā corruptūrō corruptūrīs
vocative corruptūre corruptūra corruptūrum corruptūrī corruptūrae corruptūra