cruma
Old English
Etymology
From Proto-Germanic *krumô.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈkru.mɑ/
Noun
cruma m (nominative plural cruman)
Declension
Weak:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cruma | cruman |
| accusative | cruman | cruman |
| genitive | cruman | crumena |
| dative | cruman | crumum |