csészéink
Hungarian
Etymology
From csésze + -ink (possessive suffix).
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡ʃeːseːjiŋk]
- Hyphenation: csé‧szé‧ink
Noun
csészéink
- first-person plural multiple-possession possessive of csésze
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | — | csészéink |
| accusative | — | csészéinket |
| dative | — | csészéinknek |
| instrumental | — | csészéinkkel |
| causal-final | — | csészéinkért |
| translative | — | csészéinkké |
| terminative | — | csészéinkig |
| essive-formal | — | csészéinkként |
| essive-modal | — | csészéinkül |
| inessive | — | csészéinkben |
| superessive | — | csészéinken |
| adessive | — | csészéinknél |
| illative | — | csészéinkbe |
| sublative | — | csészéinkre |
| allative | — | csészéinkhez |
| elative | — | csészéinkből |
| delative | — | csészéinkről |
| ablative | — | csészéinktől |
| non-attributive possessive – singular |
— | csészéinké |
| non-attributive possessive – plural |
— | csészéinkéi |