családtalanság

Hungarian

Etymology

From családtalan (familyless) +‎ -ság (-ness, noun-forming suffix).

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈt͡ʃɒlaːtːɒlɒnʃaːɡ]
  • Hyphenation: csa‧lád‧ta‧lan‧ság
  • Rhymes: -aːɡ

Noun

családtalanság

  1. familylessness (the state or condition of being familyless)

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative családtalanság családtalanságok
accusative családtalanságot családtalanságokat
dative családtalanságnak családtalanságoknak
instrumental családtalansággal családtalanságokkal
causal-final családtalanságért családtalanságokért
translative családtalansággá családtalanságokká
terminative családtalanságig családtalanságokig
essive-formal családtalanságként családtalanságokként
essive-modal
inessive családtalanságban családtalanságokban
superessive családtalanságon családtalanságokon
adessive családtalanságnál családtalanságoknál
illative családtalanságba családtalanságokba
sublative családtalanságra családtalanságokra
allative családtalansághoz családtalanságokhoz
elative családtalanságból családtalanságokból
delative családtalanságról családtalanságokról
ablative családtalanságtól családtalanságoktól
non-attributive
possessive – singular
családtalanságé családtalanságoké
non-attributive
possessive – plural
családtalanságéi családtalanságokéi
Possessive forms of családtalanság
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. családtalanságom családtalanságaim
2nd person sing. családtalanságod családtalanságaid
3rd person sing. családtalansága családtalanságai
1st person plural családtalanságunk családtalanságaink
2nd person plural családtalanságotok családtalanságaitok
3rd person plural családtalanságuk családtalanságaik