csengő
Hungarian
Etymology
cseng (“to ring”) + -ő (present-participle suffix)
Pronunciation
- IPA(key): [ˈt͡ʃɛŋɡøː]
Audio: (file) - Hyphenation: csen‧gő
- Rhymes: -ɡøː
Participle
csengő
- present participle of cseng
Adjective
csengő (comparative csengőbb, superlative legcsengőbb)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | csengő | csengők csengőek |
| accusative | csengőt | csengőket csengőeket |
| dative | csengőnek | csengőknek csengőeknek |
| instrumental | csengővel | csengőkkel csengőekkel |
| causal-final | csengőért | csengőkért csengőekért |
| translative | csengővé | csengőkké csengőekké |
| terminative | csengőig | csengőkig csengőekig |
| essive-formal | csengőként | csengőkként csengőekként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | csengőben | csengőkben csengőekben |
| superessive | csengőn | csengőkön csengőeken |
| adessive | csengőnél | csengőknél csengőeknél |
| illative | csengőbe | csengőkbe csengőekbe |
| sublative | csengőre | csengőkre csengőekre |
| allative | csengőhöz | csengőkhöz csengőekhez |
| elative | csengőből | csengőkből csengőekből |
| delative | csengőről | csengőkről csengőekről |
| ablative | csengőtől | csengőktől csengőektől |
| non-attributive possessive – singular |
csengőé | csengőké csengőeké |
| non-attributive possessive – plural |
csengőéi | csengőkéi csengőekéi |
Noun
csengő (plural csengők)
- bell (a percussive instrument made of metal or other hard material)
- Synonym: harang (a bigger and heavier bell)
- biciklicsengő ― a bicycle bell
- bell (signal at a school)
Declension
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | csengő | csengők |
| accusative | csengőt | csengőket |
| dative | csengőnek | csengőknek |
| instrumental | csengővel | csengőkkel |
| causal-final | csengőért | csengőkért |
| translative | csengővé | csengőkké |
| terminative | csengőig | csengőkig |
| essive-formal | csengőként | csengőkként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | csengőben | csengőkben |
| superessive | csengőn | csengőkön |
| adessive | csengőnél | csengőknél |
| illative | csengőbe | csengőkbe |
| sublative | csengőre | csengőkre |
| allative | csengőhöz | csengőkhöz |
| elative | csengőből | csengőkből |
| delative | csengőről | csengőkről |
| ablative | csengőtől | csengőktől |
| non-attributive possessive – singular |
csengőé | csengőké |
| non-attributive possessive – plural |
csengőéi | csengőkéi |
| possessor | single possession | multiple possessions |
|---|---|---|
| 1st person sing. | csengőm | csengőim |
| 2nd person sing. | csengőd | csengőid |
| 3rd person sing. | csengője | csengői |
| 1st person plural | csengőnk | csengőink |
| 2nd person plural | csengőtök | csengőitek |
| 3rd person plural | csengőjük | csengőik |
Derived terms
- csengőcske
- csengőjű
- csengős
Compound words
- ajtócsengő
- aranycsengő
- biciklicsengő
- csengő-bongó
- csengőgomb
- csengőhang
- csengőöntés
- csengőszó
- csengővezeték
- előszobacsengő
- ezüstcsengő
- kapucsengő
- lakáscsengő
- riasztócsengő
- száncsengő
- vészcsengő
- viharcsengő
- villanycsengő
Further reading
- csengő in Géza Bárczi, László Országh, et al., editors, A magyar nyelv értelmező szótára [The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language] (ÉrtSz.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN.
- csengő in Nóra Ittzés, editor, A magyar nyelv nagyszótára [A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language] (Nszt.), Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published a–ez as of 2024).