cubiculatus
Latin
Etymology
See cubiculum
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [kʊ.bɪ.kʊˈɫaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ku.bi.kuˈlaː.t̪us]
Adjective
cubiculātus (feminine cubiculāta, neuter cubiculātum); first/second-declension adjective
- (nautical) Having staterooms or bedchambers
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | cubiculātus | cubiculāta | cubiculātum | cubiculātī | cubiculātae | cubiculāta | |
| genitive | cubiculātī | cubiculātae | cubiculātī | cubiculātōrum | cubiculātārum | cubiculātōrum | |
| dative | cubiculātō | cubiculātae | cubiculātō | cubiculātīs | |||
| accusative | cubiculātum | cubiculātam | cubiculātum | cubiculātōs | cubiculātās | cubiculāta | |
| ablative | cubiculātō | cubiculātā | cubiculātō | cubiculātīs | |||
| vocative | cubiculāte | cubiculāta | cubiculātum | cubiculātī | cubiculātae | cubiculāta | |
References
- “cubiculatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cubiculatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.