cudaczny

Polish

Etymology

From cudak +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡suˈdat͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -at͡ʂnɘ
  • Syllabification: cu‧dacz‧ny

Adjective

cudaczny (comparative cudaczniejszy, superlative najcudaczniejszy, derived adverb cudacznie)

  1. eccentric, bizarre, freakish, outlandish

Declension

Declension of cudaczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative cudaczny cudaczna cudaczne cudaczni cudaczne
genitive cudacznego cudacznej cudacznego cudacznych
dative cudacznemu cudacznej cudacznemu cudacznym
accusative cudacznego cudaczny cudaczną cudaczne cudacznych cudaczne
instrumental cudacznym cudaczną cudacznym cudacznymi
locative cudacznym cudacznej cudacznym cudacznych

Further reading

  • cudaczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • cudaczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.