cymuno

Welsh

Etymology

From cymun (Holy Communion) +‎ -o.

Verb

cymuno (first-person singular present cymunaf)

  1. (Christianity) to commune, take Holy Communion

Conjugation

Conjugation (literary)
singular plural impersonal
first second third first second third
present indicative/future cymunaf cymuni cymuna cymunwn cymunwch cymunant cymunir
imperfect (indicative/subjunctive)/
conditional
cymunwn cymunit cymunai cymunem cymunech cymunent cymunid
preterite cymunais cymunaist cymunodd cymunasom cymunasoch cymunasant cymunwyd
pluperfect cymunaswn cymunasit cymunasai cymunasem cymunasech cymunasent cymunasid, cymunesid
present subjunctive cymunwyf cymunych cymuno cymunom cymunoch cymunont cymuner
imperative cymuna cymuned cymunwn cymunwch cymunent cymuner
verbal noun cymuno
verbal adjectives cymunedig
cymunadwy
Conjugation (colloquial)
inflected
colloquial forms
singular plural
first second third first second third
future cymuna i,
cymunaf i
cymuni di cymunith o/e/hi,
cymuniff e/hi
cymunwn ni cymunwch chi cymunan nhw
conditional cymunwn i,
cymunswn i
cymunet ti,
cymunset ti
cymunai fo/fe/hi,
cymunsai fo/fe/hi
cymunen ni,
cymunsen ni
cymunech chi,
cymunsech chi
cymunen nhw,
cymunsen nhw
preterite cymunais i,
cymunes i
cymunaist ti,
cymunest ti
cymunodd o/e/hi cymunon ni cymunoch chi cymunon nhw
imperative cymuna cymunwch

Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

Derived terms

Mutation

Mutated forms of cymuno
radical soft nasal aspirate
cymuno gymuno nghymuno chymuno

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Welsh.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Further reading

  • R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “cymuno”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies