cyningcynn
Old English
Etymology
Probably originally an alteration of cynecynn, which had the same usage and meaning. Equivalent to cyning (“king”) + cynn (“family, lineage”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈky.ninɡˌkynn/, [ˈky.niŋɡˌkyn]
Noun
cyningcynn n
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | cyningcynn | cyningcynn |
| accusative | cyningcynn | cyningcynn |
| genitive | cyningcynnes | cyningcynna |
| dative | cyningcynne | cyningcynnum |