czeladnik

Polish

Etymology

From czeladź +‎ -nik.

Pronunciation

  • IPA(key): /t͡ʂɛˈlad.ɲik/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -adɲik
  • Syllabification: cze‧lad‧nik

Noun

czeladnik m pers (female equivalent czeladniczka)

  1. journeyman (the second highest rank of craftsmen in a guild)

Declension

Declension of czeladnik
singular plural
nominative czeladnik czeladnicy/czeladniki (deprecative)
genitive czeladnika czeladników
dative czeladnikowi czeladnikom
accusative czeladnika czeladników
instrumental czeladnikiem czeladnikami
locative czeladniku czeladnikach
vocative czeladniku czeladnicy

Derived terms

adjective
  • czeladniczy
noun
  • czeladnictwo

References

Further reading

  • czeladnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • czeladnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.