dælniman
Old English
Etymology
Perhaps originally a calque of Latin participō. Cognate with Dutch deelnemen and German teilnehmen. Equivalent to dǣl (“part”) + niman (“to take”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈdæːlˌni.mɑn/
Verb
dǣlniman
- to participate
Conjugation
Conjugation of dǣlniman (strong, class IV)
| infinitive | dǣlniman | dǣlnimenne |
|---|---|---|
| indicative mood | present tense | past tense |
| first person singular | dǣlnime | dǣlnam, dǣlnōm |
| second person singular | dǣlnimest, dǣlnimst | dǣlnōme, dǣlnāme |
| third person singular | dǣlnimeþ, dǣlnimþ | dǣlnam, dǣlnōm |
| plural | dǣlnimaþ | dǣlnōmon, dǣlnāmon |
| subjunctive | present tense | past tense |
| singular | dǣlnime | dǣlnōme, dǣlnāme |
| plural | dǣlnimen | dǣlnōmen, dǣlnāmen |
| imperative | ||
| singular | dǣlnim | |
| plural | dǣlnimaþ | |
| participle | present | past |
| dǣlnimende | (ġe)dǣlnumen | |
Notes on Conjugation
- See niman.
Derived terms
- dǣlnimend (“participant”)
- dǣlniming (“participation”)