dalgın

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish طالغین (dalgın), can be analyzed as dal- +‎ -gın.

Pronunciation

  • IPA(key): [daɫɟɯn]

Adjective

dalgın

  1. abstracted, someone whose mind is absent, absent-minded

Declension

Predicative forms of dalgın
present tense
positive declarative positive interrogative
ben (I am) dalgınım dalgın mıyım?
sen (you are) dalgınsın dalgın mısın?
o (he/she/it is) dalgın / dalgındır dalgın mı?
biz (we are) dalgınız dalgın mıyız?
siz (you are) dalgınsınız dalgın mısınız?
onlar (they are) dalgın(lar) dalgın(lar) mı?
past tense
positive declarative positive interrogative
ben (I was) dalgındım dalgın mıydım?
sen (you were) dalgındın dalgın mıydın?
o (he/she/it was) dalgındı dalgın mıydı?
biz (we were) dalgındık dalgın mıydık?
siz (you were) dalgındınız dalgın mıydınız?
onlar (they were) dalgındılar dalgın mıydılar?
indirect past
positive declarative positive interrogative
ben (I was) dalgınmışım dalgın mıymışım?
sen (you were) dalgınmışsın dalgın mıymışsın?
o (he/she/it was) dalgınmış dalgın mıymış?
biz (we were) dalgınmışız dalgın mıymışız?
siz (you were) dalgınmışsınız dalgın mıymışsınız?
onlar (they were) dalgınmışlar dalgın mıymışlar?
conditional
positive declarative positive interrogative
ben (if I) dalgınsam dalgın mıysam?
sen (if you) dalgınsan dalgın mıysan?
o (if he/she/it) dalgınsa dalgın mıysa?
biz (if we) dalgınsak dalgın mıysak?
siz (if you) dalgınsanız dalgın mıysanız?
onlar (if they) dalgınsalar dalgın mıysalar?

For negative forms, use the appropriate form of değil.

Further reading

  • dalgın”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu