damnabilis
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [damˈnaː.bɪ.lɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [d̪amˈnaː.bi.lis]
Adjective
damnābilis (neuter damnābile); third-declension two-termination adjective
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | damnābilis | damnābile | damnābilēs | damnābilia | |
| genitive | damnābilis | damnābilium | |||
| dative | damnābilī | damnābilibus | |||
| accusative | damnābilem | damnābile | damnābilēs damnābilīs |
damnābilia | |
| ablative | damnābilī | damnābilibus | |||
| vocative | damnābilis | damnābile | damnābilēs | damnābilia | |
References
- “damnabilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "damnabilis", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- damnabilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.