damnandus
Latin
Etymology
Future passive participle of damnō.
Participle
damnandus (feminine damnanda, neuter damnandum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | damnandus | damnanda | damnandum | damnandī | damnandae | damnanda | |
| genitive | damnandī | damnandae | damnandī | damnandōrum | damnandārum | damnandōrum | |
| dative | damnandō | damnandae | damnandō | damnandīs | |||
| accusative | damnandum | damnandam | damnandum | damnandōs | damnandās | damnanda | |
| ablative | damnandō | damnandā | damnandō | damnandīs | |||
| vocative | damnande | damnanda | damnandum | damnandī | damnandae | damnanda | |