darac
Romanian
Etymology
Borrowed from Ottoman Turkish طراق (tarak).
Noun
darac n (plural darace)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | darac | daracul | darace | daracele | |
| genitive-dative | darac | daracului | darace | daracelor | |
| vocative | daracule | daracelor | |||