deactiveren

Dutch

Etymology

Probably borrowed. Equivalent to de- +‎ activeren. Compare German deaktivieren, French désactiver.

Pronunciation

  • IPA(key): /deːɑktiˈveːrə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: de‧ac‧ti‧ve‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

deactiveren

  1. (transitive) to deactivate
    Synonym: (Belgium) desactiveren

Conjugation

Conjugation of deactiveren (weak)
infinitive deactiveren
past singular deactiveerde
past participle gedeactiveerd
infinitive deactiveren
gerund deactiveren n
present tense past tense
1st person singular deactiveer deactiveerde
2nd person sing. (jij) deactiveert, deactiveer2 deactiveerde
2nd person sing. (u) deactiveert deactiveerde
2nd person sing. (gij) deactiveert deactiveerde
3rd person singular deactiveert deactiveerde
plural deactiveren deactiveerden
subjunctive sing.1 deactivere deactiveerde
subjunctive plur.1 deactiveren deactiveerden
imperative sing. deactiveer
imperative plur.1 deactiveert
participles deactiverend gedeactiveerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Antonyms

Derived terms

  • deactivatie