debiutant

Polish

Etymology

Borrowed from French débutant.

Pronunciation

  • IPA(key): /dɛˈbju.tant/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -utant
  • Syllabification: de‧biu‧tant

Noun

debiutant m pers (female equivalent debiutantka)

  1. debutant, novice

Declension

Declension of debiutant
singular plural
nominative debiutant debiutanci/debiutanty (deprecative)
genitive debiutanta debiutantów
dative debiutantowi debiutantom
accusative debiutanta debiutantów
instrumental debiutantem debiutantami
locative debiutancie debiutantach
vocative debiutancie debiutanci

Derived terms

adjective
  • debiutancki
nouns
  • debiutanckość
  • debiutanctwo
adjective
  • debiutowy
nouns
verbs

Further reading

  • debiutant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • debiutant in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.