dedicator

English

Pronunciation

  • (UK) IPA(key): /ˈdɛdɪˌkeɪtə(ɹ)/

Noun

dedicator (plural dedicators)

  1. One who dedicates.

Translations

Latin

Pronunciation

Etymology 1

From dēdicō (dedicate, proclaim) +‎ -tor (-er, agent suffix).

Noun

dēdicātor m (genitive dēdicātōris); third declension

  1. one who dedicates
  2. a founder, author
Declension

Third-declension noun.

singular plural
nominative dēdicātor dēdicātōrēs
genitive dēdicātōris dēdicātōrum
dative dēdicātōrī dēdicātōribus
accusative dēdicātōrem dēdicātōrēs
ablative dēdicātōre dēdicātōribus
vocative dēdicātor dēdicātōrēs

Etymology 2

Inflected form of dēdicō.

Verb

dēdicātor

  1. second/third-person singular future passive imperative of dēdicō

References

  • dedicator”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • dedicator in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.