dekal
Swedish
Etymology
Borrowed from English decal. First attested in 1964.
Noun
dekal c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | dekal | dekals |
| definite | dekalen | dekalens | |
| plural | indefinite | dekaler | dekalers |
| definite | dekalerna | dekalernas |
Borrowed from English decal. First attested in 1964.
dekal c
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | dekal | dekals |
| definite | dekalen | dekalens | |
| plural | indefinite | dekaler | dekalers |
| definite | dekalerna | dekalernas |